مدیران سیستم و هر شخص دیگری که اسکریپتهای مدیریتی مینویسد باید با دایرکتوریهای سیستم اشاره شده در ادامه، کاملا آشنا باشند.
/bin
باینریها (قابل اجرا ها). برنامههای اصلی سیستم و utilityها (از قبیل bash).
/usr/bin [1]
سایر باینریهای سیستم.
/usr/local/bin
باینریهای گوناگون محلی برای ماشین خاص.
/sbin
باینریهای سیستمی. برنامهها و utilityهای مدیریتی سیستم (از قبیل fsck).
/usr/sbin
سایر برنامهها و utilityهای مدیریتی.
/etc
Et cetera (و غیره). اسکریپتهای پیکربندی سراسر سیستم.
از موارد مخصوصا جالب در آن، فایلهای /etc/fstab (جدول سیستم فایل)، /etc/mtab (جدول سیستم فایل سوار شده)، و /etc/inittab میباشند.
/etc/rc.d
اسکریپتهای boot، روی Red Hat و توزیعهای لینوکس گرفته شده از آن.
/usr/share/doc
مستندات جهت بستههای نصب شده.
/usr/man
صفحههای man سراسری سیستم.
/dev
دایرکتوری دستگاهها. مدخلهایی (اما نقاط اتصال خیر) برای دستگاههای فیزیکی و مجازی. فصل 29 را ملاحظه نمایید.
/proc
دایرکتوری پردازشها. شامل اطلاعات و آماری در باره پردازشهای در حال اجرا و پارامترهای کرنل است. فصل 29 را ببینید.
/sys
دایرکتوری دستگاه سراسری سیستم. محتوی اطلاعات و آمار در باره دستگاهها و نام دستگاهها میباشد. این اخیراً با کرنلهای 2.6.X به لینوکس اضافه گردیده است.
/mnt
Mount. دایرکتوری برای mount کردن پارتیشنهای دیسک سخت، از قبیل /mnt/dos، و دستگاههای فیزیکی. در توزیعهای جدیدتر لینوکس، دایرکتوری /media به عنوان نقطه اتصال پسندیدهتر برای دستگاههای I/O جای آن را گرفته است.
/media
در توزیعهای جدیدتر لینوکس، نقطه اتصال ترجیح یافته برای دستگاههای I/O، از قبیل درایوهای CD/DVD یا درایوهای USB flash میباشد.
/var
فایلهای متغیر (قابل تعویض) سیستم. این یک دایرکتوری مخزن «ذخیرهسازی موقت» است برای دادههایی که در حین آنکه یک ماشین Linux/UNIX در حال اجرا است، تولید میشوند.
/var/log
فایلهای ثبت رخداد سراسر سیستم.
/var/spool/mail
User mail spool
/lib
فایلهای کتابخانه سراسری سیستم.
/usr/lib
سایر فایلهای کتابخانهای سیستم.
/tmp
فایلهای موقتی سیستم.
/boot
دایرکتوری boot سیستم. کرنل، moduleهای پیوندی، system map، و مدیر boot ساکن اینجا هستند.
تغییر دادن فایلهای این دایرکتوری ممکن است منجر به یک سیستم غیر قابل بوت گردد. |
[1] | برخی سیستمهای یونیکس اولیه یک دیسک سریع کم ظرفیت ثابت شده (در بر دارنده /، پارتیشن ریشه) داشتند و یک درایو دوم که بزرگتر، اما آهستهتر بود (شامل /usr و سایر پارتیشنها). به این دلیل برنامهها و utilityهایی که دارای بیشترین موارد استفاده بودند روی درایو کوچک اما سریع، در /bin قرار میگرفتند، و سایرین روی درایو کندتر، در /usr/bin. این به همچنین معیاری برای تفکیک میان /sbin و /usr/sbin، /lib و /usr/lib، و غیره محسوب میگردید. |